Šaban Šaulić je, osim što je otpjevao mnoge hitove i ostavio ih za sobom, napisao brojne pjesme koje su postale evergrini u kolekcijama njegovih kolega.

U tekstovima koje je pisao, primjetan je njegov prepoznatljiv muzički stil i emotivna dubina. Pjevač je u jednoj emisiji otkrio:

– U to vrijeme, radovao sam se svakoj lijepoj pjesmi i svaki uspjeh kolega bio je i moj uspjeh. Pjesme su pratile moje raspoloženje, mnogi tekstovi su me dodirivali kao da su moji vlastiti, melodije su spontano izbijale iz divnog druženja i atmosfere – pričao je Šaban u radio emisijama.

U jednoj kafani u Sarajevu, otkrio je mladića Jašara Ahmedovskog, sa sličnim talentom i glasovnim rasponom. Šaban je Jašaru napisao oko trideset pjesama: “Ružo moja, najmiliji cvete”, “Sudbina je moja u rukama njenim”, “Kad odrastem ženiću te”, “Da li si slobodna večeras”, “Pisala si nekad meni”, “Jednoj ženi za sećanje dugo”, “Ceo grad je plakao za nama”, “Vojnički dani”, “Dečak zaljubljeni”, “Za srca zaljubljena”, “Od pogleda do poljupca”, “Budi majka Aliju”, “Svirale su dve gitare”, “Življe malo, tamburaši”, “Verujem u tebe”, “Sad miluješ nekog drugog”, “Mladi, pa ludi”, “Nesrećnik zaljubljeni”, “Anđelina”, “Polutama diskoteke”, “Ti si moja jesenja bada”, “Zbog nje”, “Vrati se”…

Na sličan način, u Šapcu je upoznao Branku Stanarčić, koja se ispostavila kao “ženski Šaban”, te je uveo u diskografiju na prvih dvije ploče sa četiri pjesme: “Jedini čovek”, “Kao blagi povetarac”, “A tebe nema”, “Prva je ljubav najbliža sreći”.

– Kada sam prvi put čuo moju Šapčanku, pomislio sam da pokušava da me imitira. Sjetio sam se tada mojih početaka u mahali, mojih imitacija. Pomislio sam – dobro, pa i ja sam imitirao Esmu, možda i Branka sjajno imitira mene. Kada sam shvatio da je to njena boja, oduševio sam se – pričao je Šaban o Branki Stanarčić.

Šaban je komponovao oko tri stotine pjesama za svoje kolege i kolegice.

Vida Pavlović – Ne lažimo jedno drugo, Otiš’o si na ulice grada, Ja sam žena sa dva srca, Misle ljudi da sam srećna, On je čovek što mi uze sreću, Meni treba nježno milovanje, Kako živiš pored druge žene, Donesi radost u moju tugu,

Zorica Brunclik – Šta ja nemam to što ona ima, Kako ti je, kako živiš, Da li si sada još onako lep, Tri noći ljubavi, Izabranik moga srca, Bio si moj, a sada si njen,

Hasan Dudić – Kad ljubavi dođe kraj, Pokloni mi ljubav, pokloni mi sebe, Prođe mladost i lepota, Iako si tuđa žena,

Zoran Kalezić – Smiri se srce, Kako da te zovem srećo ili tugo,

Haris Džinović – Krčmaru, vina za svirače,

Verica Šerifović – Uvek si mi govorila majko,

Zoran Jovanović – Eh, ti moja željo pusta, Koji ti je đavo,

Munir Fuljanin Muki – Manji od makovog zrna, Plavušo dušo, Srećo moja,

Šerif Konjević – A onda mi pričajte o njoj,

Ljuba Aličić – Nekada smo ti i ja,

Gorica Ilić – Lek za dušu,

Alija Pekić – Uspomene,

Miroslav Radovanović – Pesma pomirenja,

Muradif Demirović – Povedi majko kolo,

Mustafa Ezić – Tamo kod najdaljih brda, Jedna žena plave kose…

Meho Hrštić – Svako živi kako zna i ume,

– Ja sam dvije godine prije Milančeta dobio od Lakija konobara tekst pjesme “Jedna žena plave kose”. Komponovao sam je i snimio sa Mustafom Ezićem uz orkestar Braninira Đokića. Pesma je ostala totalno nezapažena, praktično se nije čula. Tri godine kasnije, Milanče komponuje na isti tekst drugu melodiju, sa izmijenjenim refrenom i sa svojom harmonikom i ansamblom. Milanče je od te pjesme napravio veliki hit, i od tada volim skoro svaku Milančetovu pjesmu – govorio je Šaban u Muzičkoj apoteci.